خلاصه کتاب حسابداری مالی تاری وردی

دانلود




بخشی از فایل:

فعالیتهای بیمه عمومی


شناخت درآمد حق بیمه : درآمد حق بیمه از تاریخ شروع پوشش بیمه ای و به محض اینکه حق بیمه بگونه ای اتکا

پذیر قابل اندازه گیری باشد، باید شناسایی شود . درآمد حق بیمه باید بطور یکنواخت در طول دوره بیمه نامه برای

بیمه های مستقیم یا در طول دوره پذیرش غرامت (برای بیمه های اتکایی) شناسایی شود . مگر اینکه الگوی دوره

خطر در طول دوره بیمه نامه یکنواخت نباشد که در این صورت درآمد حق بیمه متناسب با شناخت الگوی خطر

برآوردی شناسایی می شود .

خلاصه کتاب حسابداری مالی تاری وردی

-2 حق بیمه عاید نشده : بخشی از حق بیمه مرتبط با بیمه نامه های صادره طی دوره مالی که قابل انتساب به پوشش

خطر بعد از پایان دوره ی مالی است بعنوان حق بیمه ی عاید نشده محسوب می شود




مبالغ دریافتی از بیمه گر اتکایی بابت خسارت واقع شده اعم از گزارش شده یا نشده در دوره وقوع از یک طرف

دارایی و از طرف دیگر بعنوان درآمد بیمه گر واگذار کننده شناسایی می شود، و نباید حسب مورد با بدهی یا هزینه

مربوط تهاتر شود . بعنوان نمونه بیمه گر مستقیم ، بابت خسارت وارده به بیمه گذار ، هزینه و بدهی خسارت را به

ترتیب بدهکار و بستانکار نموده است، اما چون این بیمه گر نزد بیمه گر اتکایی بخشی از این خطر را بیمه نموده ،

لذا، مبالغ دریافتنی یا دارایی و درآمد را به ترتیب بدهکار و بستانکار می نماید . بنابراین، حق تهاتر دارایی و بدهی و

نیز درآمد و هزینه وجود ندارد


 ذخیره تکمیلی : اگر حق بیمه های عاید نشده برای پوشش بیمه ای ، خسارات مورد انتظار مربوط به بیمه نامه های

منقضی نشده در تاریخ ترازنامه کافی نباشد ، باید ذخیره ی تکمیلی شناسایی شود


حق بیمه های اتکایی باید توسط بیمه گر واگذارنده از تاریخ پوشش بیمه و طی دوره تأمین خسارت قرارداد بیمه ی

اتکایی بطوریکنواخت طی دوره پوشش بیمه یامتناسب باالگوی خطر، بعنوان هزینه بیمه اتکایی واگذاری در صورت

سود و زیان شناسایی شود


 انتقال پرتفوی : توسط انتقال دهنده حذف و توسط قبول کننده بعنوان قبول پرتفوی به حساب گرفته می شود .

حذف پرتفوی باید از طریق حذف بدهیها و داراییهای مرتبط با خطرات منتقل شده به حساب گرفته شود . قبول

پرتفوی باید از طریق شناسایی درآمد حق بیمه عاید نشده و خسارت معوق پذیرفته شده به حساب گرفته شود


برای برآورد جریانهای نقدی آتی یک دارایی، جریانهای نقدی خروجی آتی لازم برای حفظ سطح منافع اقتصادی

مورد انتظار ناشی از آن دارایی در شرایط جاری درنظر گرفته می شود. در صورتی که واحد مولد وجه نقد

متشکل از داراییهایی با عمر مفید برآوردی متفاوت باشد که تمامی آنها برای عملیات در حال تداوم آن واحد،

ضروری هستند، برای برآورد جریانهای نقدی آتی آن واحد، جایگزینی داراییهایی با عمر مفید کوتاه تر، بخشی از

مخارج تعمیر و نگهداری مربوط به آن واحد محسوب می شود. همچنین، هنگامی که یک دارایی منفرد،

متشکل از اجزایی با عمر مفید برآوردی متفاوت باشد، در زمان برآورد جریانهای نقدی آتی ایجاد شده توسط

دارایی، جایگزینی اجزای با عمر کوتاه تر، به عنوان بخشی از مخارج تعمیر و نگهداری دارایی در نظر گرفته

می شود.